Sylwia Błeńska
Listopadowy wierszŻółty październik
* * *
Teraźniejszość
Burzowo
Skrajności
* * *
* * *
Sylwia Błeńska
dziś jest jak jest
pogoda dopieszcza na pograniczu tak a nie
w oddali kościelny dzwon
zaznacza czas
dwanaście razy w takt
przelatuje kruk
nie kos czy szpak
tak kruk
w pierwszej chwili wyobraźnia przytacza obraz “Apoteoza”
dziwny to czas
pytanie
dlaczego właśnie kruk
może dlatego że nie zagłuszy go psi skowyt za płotu
spuść mnie z łańcucha
pobaw się ze mną
spuść mnie z łańcucha
bezowocne wołanie o chwilę uwagi
na niego tylko kot
jeży grzbiet
syczy bis
bis
* * *
Dzień dobry
Destrukcja
Niewiadoma
My świata
My świata
Sylwia Błeńska
wiatr przegania zimę
szare chmury
jak bury kot płoszy myszy
w powietrzu wiosna
mienią się krople deszczu
w ogrodzie białe kwiaty
przyroda nie zmrużyła oka
kraj wręcz cofa się
z kolejnym miesiącem
początek bliższy końcowi dziwaczeje
wzbije się do lotu
nie w tym życiu
“Z nami czy bez nas, róże będą kwitnąć”
23.2.2020
cytat z filmu “Bułgarska Róża”
Pierwszy dzień roku
Żyje
Przed świętami
Przed świętami
Sylwia Błeńska
kolejna podróż
kierunek nic mi nie mówi
może tylko
nie znam cię ani ty mnie
w mieście światła zmieniają się
jedno po drugim
jakby czas szedł mi na rękę
daje
a kiedy nie trzeba ujmuje
chwyt marketingowy
pomiędzy blaskiem neonów
choinek
babek pyzatych bałwanów zakłopotane twarze
bo prezenty ważniejsze od nich
bo stół za skąpo przybrany
i te uśmiechnięte
dla których ubogo i tak wiele
bo święta
bo święta
dalej to już jesienne krajobrazy
tej zimy
i czy będzie w diamentach
czy w błocie ma w nosie
Dorastanie
Dorastanie
Sylwia Błeńska
wyidealizowałeś sobie świat
wszystko ku uciesze swoich oczu i duszy
chłoniesz szarość z szarych ludzi
a wyciągnięta dłoń nakręca
szereg wątpliwości
czy aby to w dobrym słowa znaczeniu
też miałam naście lat
wszystko było proste
i najlepiej poukładane we własnej głowie
dopiero życie sprecyzowało plany
wyostrzyło widzenie
Przeczekać
Przeczekać
Sylwia Błeńska
jesień
za rogiem zima
świat przypomina pomalowany
pomarańczowym i zielonym kolorem pejzaż
mimo melancholii lubię kolor
pomarańczy
zieleń to życie
i jakoś w duszy lato
słychać skowronka
bywa że niebo się gniewa
purpurowe obłoki zsyła
wtedy biada
biada
i nie pytaj odejdź w ciszy
kiedy się rozchmurzy
usiądź poskładaj słowa
albo
po prostu uśmiechnij się
wyrozumiałość
wyrozumiałość
Sylwia Błeńska
dąsasz się na świat
że szary
bo mokro i zimno
że na sklepowych półkach
już w połowie października
akcja święta
jedne drugie przeskakują czas
ktoś wcisnął się w kolejkę
ktoś jeszcze inny
wlecze się samochodem
a ty z resztą jak pochodem
w ślimaczym tempie
i łacina
może więcej pokory
bo zimno i mokro w listopadzie
taka kolej rzeczy
w kolejce uśmiechnąć się
pięć minut w tą czy w tamtą
i autostradą aby do celu
a święta
niech będą przez cały rok
Sylwia Błeńska 12.11.2019