Najnowsze

A te wiersze w twoich oczach
Zygmunt Jan Prusiński

Motto: „Dziękuję za wczorajszą długą
pogawędkę
zabarwioną tyloma kolorami tęczy”.
– Penelopa Ewa Bednarz –

Daleko jestem
tam gdzie tęcza się rodzi
rozmieniam duże słowa na małe
– one też są ważne
jak kropla deszczu dla liścia.

Pośród sosen stoję jak król
rozdaję wiersze –
wsiąkają w ziemię
na nich wyrosną borówki
a może echo się zatrzyma.

Unoszę ci sukienkę
płocha jak motyl
biegniesz po wrzosowiskach
namiętny nie odpoczywam
wciąż dotykam…

odległość między nami.

22.2.2013 – Ustka
Piątek 14:34

Wiersz z książki „Erotyczne zwiastowanie”

Po drugiej stronie duszy
Zygmunt Jan Prusiński

Naocznego świadka dla mojej drugiej
duszy w iluzji piekących stóp – i wody
dzban na obmycie brudów doczesnych
które, przylepiają swoją ciekawość
do miejsc ukrytych pośród prywatności
jak sen. Podróżować chciałbym linią
tęczy, wzbogacać swe niedostatki
fragmentem gwiazd, które najczęściej
spadają do dębowego lasu, a tam
na wyszukanej złocistej polanie ognisko
ogrzewa zimne metafory… I jeszcze dalej
w kosmosie dzieciństwa odebrać głosy
zapomnianych cieni, kiedy oskrzydlą się
mądre myśli w takt iskry temperamentu
otoczone gościnnością babiego lata
i cichej pajęczyny z zewnątrz. – Czy mam
szansę przeżyć rozkwit kamieni w otoczce
zamkniętego koła ziemi, gdzie wszystko
jest delikatnie poukładane z sensem,
że nawet modlitewny zasiew zbóż sprzyja
nie tylko namiestnikom – ale i biednym.
Jeśli się kiedyś obudzę w świetlanym lustrze
pękniętego orzecha – nie męczcie mnie
co jest po drugiej stronie zaśnięcia –
tam wióry akwarelowych barw odcieni
przyciągają do brzegu wirujący lot mew.

I tylko tyle można osiągnąć –
i tylko tyle można mieć.

(Wiersz napisany na emigracji w Wiedniu)

Kobieta księżyca
Zygmunt Jan Prusiński

Przychodzi do mnie naga
jakby z innego świata
ma uczesane włosy
i pachnąca po kąpieli.

Jest lekka i oddana
w sposobie namiętnych słów
by mnie posiąść ostatecznie
wedle kobiecych gestów.

Świece dwie tak blisko
rozmawiają płomieniem
ulubiony jej szampan
niedopity do końca.

Te noce miłości – liryczne
lubi słuchać moich wierszy
opowiadam w nich o niej
od narodzin uczuć szeptu.

I tylko to mam
kobietę księżyca
która i tak nie jest
moją własnością.

27.6.2013 – Ustka
Czwartek 7:02

Wiersz z książki „Pęknięty orzech”