Szkatułka 1

Szkatułki naszych złotych myśli, to kolejna forma, propozycja twórczej aktywności.

Zapraszamy do przesyłania swoich tekstów. Podobnie jak na stronie Haiku, tu także dołączamy tematyczne zdjęcie.
Jednakże, pozwólmy sobie na mały margines. Wasze “Złote myśli” będą zebrane w kolejnym video booku.

 

Wzbijam się do nieba po ostatnie okruchy życia
w labiryncie dni nie widać kresu przeznaczenia
Janusz Strugała

Erotyk płynie w chmurach – dotyka twoich blond włosów – cieniuje w zapisie wstydliwy dźwięk kochania.
Zygmunt Jan Prusiński

Tam w głębi naturalnego rysunku, zostaniesz nagrodę w postaci wiersza.
Zygmunt Jan Prusiński

Do zachodu słońca daleko – pójdźmy dalej, gdzie wydmy mają swój język baśniowy.
Zygmunt Jan Prusiński

Gdybym wiedział że idziesz do mnie, powstawiałbym sto drogowskazów.
Zygmunt Jan Prusiński

Ale ja nie muszę kochać łabędzi – wolę kochać Margot ciebie!
Zygmunt Jan Prusiński

Przytulę cię i z falą odpłyniemy – a w nocy wymyślimy miłość z różami.
Zygmunt Jan Prusiński

Wczoraj uratowałem młodego wróbla, mam zapisany plus u świętych w księdze.
Zygmunt Jan Prusiński

Budzę się często w nocy jakby mnie diabły wykradały sen.
Zygmunt Jan Prusiński

W bagnistym dorzeczu nie ma nic do rzeczy uwiera spowiedź skazańca.
Zygmunt Jan Prusiński

Elastyczne myśli jakby zawieszona kreacja bytowania
silna powierzchowność sprawia cynizm w kleszczach światła.
Zygmunt Jan Prusiński

Wczoraj rozłożyłem wdzięk ciszy
i mój nadmiar wrażliwej egzystencji.
Zygmunt Jan Prusiński

Słowa też ważne, bo utkwią na zawsze
W naszej pamięci.
Są takie, na wspomnienie,
do których się uśmiechasz
i od których robi się ciepło na sercu.
Danuta Gościńska

Prawdziwa przyjaźń
pieczęcią pomocnej dłoni
Helena Szymko

Problemy życia
balastem nie do pozbycia
Helena Szymko

Miłość sprawia
że wszystko widzimy
w barwnych kolorach
Helena Szymko

Natura kipi zielenią spowitą granatową kołdrą nieba.
Rozsadza myśli, barwi oczy, wycisza duszę…
Janusz Strugała

Miłość nie rodzi się zwyczajnie jest ona tajemną substancją, niczym trucizna wypita z kielicha.
Zygmunt Jan Prusiński

Muzyka i poezja
koją smutek duszy
Helena Szymko

Zakochani – związanie dwojgiem serc
rozumieją się bez słów
Helena Szymko

Miłość sprawia – że wyrastają nam skrzydła
jest lekiem na samotność i smutki życia
Helena Szymko

Bogatemu wciąż mało
pazernie wyciąga dłoń po resztę
by dla innych nic nie zostało
Helena Szymko

Dzięki Twoim naukom
poświęceniu pokorze
radzę sobie dobrze
choć mamusiu tęsknię
Kazimierz Surzyn

Nie pozwól aby ktoś inny
decydował o tobie.
Krocz z podniesioną głową
swoimi a nie innych drogami.
Kazimierz Surzyn

Uśmiechnij się dzisiaj
i łap każdą chwilę życia
zostawiając smutki za rogiem
bo potem może być za późno
Kazimierz Surzyn

A teraz Rodzice Anioły
patrzą wnikliwie z wysoka
i czuwają nad nami
taka to ich wieczna troska
Kazimierz Surzyn

Żarliwa miłość faluje szczęściem
i nektarem nieopisanej słodkości.
Jakże życie jest piękne
w barwach prawdziwego miłowania.
Kazimierz Surzyn

Bóg spojrzał trzeźwo na rzeczywistość, dając ptakom przestrzeń, pokarm i wodę czystą.
Jarosław Pasztuła

Naucz się rozbieżności by przestrzeń czuć poza dźwiękami.
Zygmunt Jan Prusiński

Łabędzia czystość głębia duszy
miłości wiary fantazji symbole
przepięknie łączą się w pary
raz i na całe życie.
Kazimierz Surzyn

Widzę rozsypane srebro
w czarownym locie.
Finezyjnym spojrzeniem czułym
twarde serca zamieniają w łabędzie.
Kazimierz Surzyn

Patrzę w tajemnicze niebo
dziękując Miłosierdziu
że ciebie mam i proszę o szczęście
na dalszą drogę.
Kazimierz Surzyn

Patrząc sercem –
widzimy o wiele więcej
Helena Szymko

Jestem kochankiem dobroci i szaleństw, skup się na moim obrazie – jest żywe!
Zygmunt Jan Prusiński

Z niebem pójdziemy do naszego gniazda, tam w środku gra muzyka Milesa Davisa.
Zygmunt Jan Prusiński

Kobieta przygląda się swojej twarzy – czy promienieje o mnie złotą myślą?
Zygmunt Jan Prusiński

Tylko proszę cię nic nie mów, milczenie jest ważne jak szum morza.
Zygmunt Jan Prusiński

Zliżę tę noc ciała i pocałunkami zasadzę cały ogród morwami.
Zygmunt Jan Prusiński

Twój zbiór z życia liści i ścieżek układam w moim sercu.
Zygmunt Jan Prusiński

Otwierasz mnie jak książkę, wybierasz delikatną myślą wedle strof poematy o miłości.
Zygmunt Jan Prusiński

Prawdziwych lekarzy poznaje się w pandemii.
Maciej Jackiewicz

Nie taki straszny wirus jak go zaszczepią.
Maciej Jackiewicz

Jeden zakażony pandemii nie czyni.
Maciej Jackiewicz

Nie maseczka zdobi człowieka.
Maciej Jackiewicz

ptakiem ci będę
choć nie dałeś mi skrzydeł
Ewa Maciejewska

w złotej klatce zamknę marzenia
poczekam do spełnienia
Ewa Maciejewska

Nawet gdy jesteś daleko,
słyszę trzepot twojego serca.
Ewa Maciejewska

Jestem tym ptakiem z Północy jak żaden ptak z innej strony.
Zygmunt Jan Prusiński

Miłość nie rodzi się zwyczajnie
jest ona tajemną substancją,
niczym trucizna wypita z kielicha.
Zygmunt Jan Prusiński

W łaski kobiety oczekującej na miłość tak trudno dzisiaj o romantyczne chwile.
Zygmunt Jan Prusiński

Unikam modlitw wolę wiersze przekazywać bo to dobre lekarstwo dla duszy.
Zygmunt Jan Prusiński

Z tej odległości ode mnie
połącz pomiędzy serdecznością
że jesteśmy dziećmi Boga Drzew i Poezji.
Zygmunt Jan Prusiński

Przeciwstawiam się wedle eufonii którą w tobie szukam
wciąż jako rozpieszczony romantyk i znajduję te wartości.
Zygmunt Jan Prusiński

Eksperymentuję na odległość to kochanie
żebyś poczuła to moje wędrowanie.
Zygmunt Jan Prusiński

Zamykam się w domu
jedynie poezja jest otwarta.
Zygmunt Jan Prusiński

Wbijam się w posąg poety który zostawił po sobie ciszę
można go czytać na korze drzewa czy na kropli deszczu…
Zygmunt Jan Prusiński

Zawsze się przyznam że uczucie do ciebie płynie jak strumyk ukryty niczym namalowany w tle.
Zygmunt Jan Prusiński

Wolnością żyją tylko myśli i wiersze.
Ewa Maciejewska

Poeta kocha ciszę –
swym natchnieniem w ciszy
wiersze pisze
Helena Szymko

Uspakajam się wierszem o tobie,
to moje modlitwy codzienne.

Jeśli kiedyś chmurą nadejdziesz dotknij mojej ręki – uwolnij ją…
Zygmunt Jan Prusiński

Odkupuję czyjeś winy wysuszone,
a twe usta czekają na pocałunki.
Zygmunt Jan Prusiński

Zbieram porozrzucane wyrazy
jest mi chłodno
nie ma do kogo się przytulić.
Zygmunt Jan Prusiński

We mnie i cisza krzyczy pełna obaw że to wszystko runie jak spadający orzeł w kotlinie.
Zygmunt Jan Prusiński

Chcesz zapłonąć w zasięgu moich rąk
skorzystać z ich dobroci
przecież wiele potrafią w przestrzennej afirmacji.
Zygmunt Jan Prusiński

– To abecadło składa się z kilku liter
zawieszam na liściach jesiennych twoje imię.
Zygmunt Jan Prusiński

Wróble za oknem są liryką
odbieraj łaskawie bym męskość
zostawił w tobie do świtu.
Zygmunt Jan Prusiński

Mija dzień w kątach niedosytu
nie szeleści liść ostatni na klonie
a noce nie są rozpieszczone…
Zygmunt Jan Prusiński

Wiatr obecny jak zawsze przyjazny
– czyżby morski wiatr mnie polubił?
Zygmunt Jan Prusiński

Dawno nie byłaś w moich lustrach
kobiecość zatacza twój urok.
Zygmunt Jan Prusiński

Oglądam cię na zdjęciach w mroku
jedna lampka nocna wystarczy –
dotykam poszczególne fragmenty
robi się jaśniej i tak ciepło w środku.
Zygmunt Jan Prusiński

Tu nie ma nic z przypadku
dojrzewamy jak owoce –
mamy swoje wstąpienia w których
koloryzujemy wzajemny odbiór.
Zygmunt Jan Prusiński

– Bieli się kontur pojmowania miłości inaczej
wiec zdobywajmy tę przestrzeń…
Zygmunt Jan Prusiński

Jest coś co tworzy kształty
wiruje w człowieku że świty
są dla kochanków.
Zygmunt Jan Prusiński

Rodzą się myśli każdego dnia
za czym wyjdę z zaułka zostawię noc
jeszcze kilka przejdę zakrętów
lampy po kolei zgasną.
Zygmunt Jan Prusiński

Nie o to chodzi by zwalniać ponury stan o tej porze,
bo w tej wilgotnej szarości brak zrywu – gołym okiem to widać.
Zygmunt Jan Prusiński

Jeśli kiedyś odejdę wolę być w Piekle
jako Syn Diabła którego nie znam
a przecież oszustwem jest samo życie –
mimochodem przejść trzeba różne drogowskazy.
Zygmunt Jan Prusiński

Oczekiwanie na miłość jest wówczas idealne z taktem
gdy moralnie wzmacniamy naszą wiarę i prawdę.
Zygmunt Jan Prusiński

Do miłości trzeba dojrzeć nawet i po pięćdziesiątce –
mniej dramatów i mniej rozwodów.
Zygmunt Jan Prusiński

Drzewa to życie prawdy
wyczuwam w nich przyjaźń.
Zygmunt Jan Prusiński

Ktoś na pianinie improwizuje
melodię deszczu i melodię wiatru.
Zygmunt Jan Prusiński

Zapach kobiety w deszczu jest zupełnie inny od słonecznego.
Zygmunt Jan Prusiński

Wznoszę się słowami
podpowiadają drzewa
gdzie mam się udać
by do wzgórza dojść.
Zygmunt Jan Prusiński

– Odgarniam gęste zarośla
tak wygląda życie – nawet
fotografia tego nie pokaże.
Zygmunt Jan Prusiński

Odpocznę od literatury
pobiegnę brzegiem morza
z powrotem na manowce.
Zygmunt Jan Prusiński

W tej nocy lipcowej gdzieś na brzegu morza
posłuchamy szumu z pustych muszelek.
Zygmunt Jan Prusiński

Poukładasz strofy w nocnym wierszu
że byliśmy dalej niż echo sięga.
Zygmunt Jan Prusiński

Rzeczywistość z gwiazd powróży nam księżyc.
Zygmunt Jan Prusiński

Ze wszystkimi wiatrakami
skupiający się na miłości wszechobecnej
dotykam strun twych intymnych – i płonę!
Zygmunt Jan Prusiński

Skupiam się nad tobą w letnim poszumie
rocznica druga minęła z uśmiechem wiatru.
Zygmunt Jan Prusiński

Byłem na to przygotowany jako mężczyzna zalotnik…
taneczna noc i ekspansja miłosnymi uniesieniami nie zawiodła.
Zygmunt Jan Prusiński

Poprosimy o mały deszcz
trawy się ucieszą
i szkło zbite zabrudzone.
Zygmunt Jan Prusiński

Młode leszczyny zawisną wiatrem nad nami
– uwiodę cię z pragnień.
Zygmunt Jan Prusiński

Będziemy sami i niebo
bezpiecznie obejrzymy
gody szpaków.
Zygmunt Jan Prusiński

Cicha jak struna skrzypiec
gram w tobie narodziny słowa.
Zygmunt Jan Prusiński

Czy mówiłem ci że jesteś słodka?
Poeta postarał się zmiażdżyć wierszem kamień!
Zygmunt Jan Prusiński

Jeśli jesteś teraz w pobliżu
może usłyszysz żurawie na polu,
skupiam się nad ich urokiem
jak niewidomy Joaquin Rodrigo.
Zygmunt Jan Prusiński

We mnie rozgrzewa pasja czułości
kochając każdy szczegół w mimozach.
Zygmunt Jan Prusiński

W muzyce oddawałem swoją miłość
roztańczone ballady jak liście drzew
łączyłem wówczas nuty z dramatem.
Zygmunt Jan Prusiński

Komuna była fałszywą matką
zabraniała mi pisać o życiu prawdę…
Zygmunt Jan Prusiński

A tu stoją posągi,
cały mój ogród pięknieje kobietami.
I to nazywam szczęściem.
Zygmunt Jan Prusiński

– Za dużo polityki jest w drzewie,
za dużo polityki jest we mnie,
wyrastam w niej na manowce.
Zygmunt Jan Prusiński

Tym ładnym kobietom
poeta się kłania.
Opiekuję się waszym pięknem
patrząc na was z siwej mgły.
Zygmunt Jan Prusiński

Sztuka w kulturze polega na tym żeby pogodnie z przyrodą żyć w zgodzie.
Zygmunt Jan Prusiński

Po co udawać że żyję w przyjaźni, że czytelnicy mnie szanują i moją literaturę?
Zygmunt Jan Prusiński

Ech moje wiersze jak ptaki wyfruńcie z moich zeszytów zapisanych.
Zygmunt Jan Prusiński

Tu gdzie ja żyję prowincja kaszle cicho
a kultura pod płotem leży…
Zygmunt Jan Prusiński

Z literaturą na bosaka po piasku pędzi wiatr i strzela dźwięk z brzózek.
Zygmunt Jan Prusiński

Miłość jest tak delikatną materią, to żyłki
ukryte, jakby muzyk improwizował bluesa.
Ukryj się w mojej sztuce. Poezja milczy,
kiedy poeta zaczyna dotykać ciało kobiety.
Zygmunt Jan Prusiński

Te nagie tajemnice miłości zostawimy w książce na pamiątkę.
Zygmunt Jan Prusiński

Niedaleko zakwitłaś kobietą, tam gdzie moje drzewa rosną.
Zygmunt Jan Prusiński

Te samotne ranki – okno krwawi, sypialnia otoczona trenami.
Zygmunt Jan Prusiński

Odbieram cię na odległość falami – twoja spontaniczność iskrzy.
Zygmunt Jan Prusiński

Znajdę to miejsce, gdzie tylko my razem
zostaniemy nago pod wybraną morwą.
Zygmunt Jan Prusiński

Skorzystaj z niej jak twarz twoja w lustrze,
a wypłynie z nas szaleństwo uczuć!
Zygmunt Jan Prusiński

Jestem czuły na słowa i dotyk –
rozpędzona namiętność płonie.
Zygmunt Jan Prusiński

Cicho. Umiemy rozmawiać na odległość,
wiemy co nam potrzeba
by być szczęśliwymi – nie na pokaz.
Zygmunt Jan Prusiński

Pobiegniemy po piasku zrywać uśmiech z nieba –
i tak już zostanie to echo w muszli na zawsze.
Zygmunt Jan Prusiński

W co wierzyć jak nie w miłość.
Nie jestem obolały a wciąż samotny
wyrywam się z tych łańcuchów.
Zygmunt Jan Prusiński

Przy tobie jestem mężczyzną –
egzaminujesz mnie pieczołowitą troską
jam kochanek z innego świata.
Zygmunt Jan Prusiński

Lustrzane kąty patrzą na twą nagość
może i pająki skradają urok…
Zygmunt Jan Prusiński

Zaskakujesz mnie urokiem słów pisanych
jak kwitnąca roślina z dala od ulicy.
Zygmunt Jan Prusiński

Potrafisz zadziwić mnie – polnego poetę
który docenia twe tworzywo słów
splecione jak warkocz lub wianek.
Zygmunt Jan Prusiński

Dzień wzruszeń. Akacja goła bez liści
niedaleko domu szepnęła mi nowinę.
Zygmunt Jan Prusiński

Wzbogaciłem się o ten jeden szelest –
tak jakby twe usta mi to powiedziały.
Zygmunt Jan Prusiński

Ułamiemy opłatek miłości
kilka słów każdy powie,
nie bacząc że ktoś usłyszy.
Zygmunt Jan Prusiński

Na północy wiatr morski wieje –
ale nie czuję zimna
kędy stoję blisko ciebie.
Zygmunt Jan Prusiński

Właściwie to znałem ją od zawsze
choć nigdy nie byliśmy razem –
jakby powierzchownie wyślizgiwała się mgłą z moich rąk.
Zygmunt Jan Prusiński

Była malowana przeze mnie –
domalowałem jej czarne skrzydła
żeby nocą przybyła w moim samotnym ściszeniu.
Zygmunt Jan Prusiński

Ścielę krajobrazy wierszami –
jest w nich mnóstwo odcieni
z palety farby spływają na twe piersi.
Zygmunt Jan Prusiński

Ballada w poezji to układanie słów –
niech drzewa uczą na pamięć swoje dzieci – liście…
Zygmunt Jan Prusiński

Czy noce miłości w minionych porach
począwszy od jesieni poprzez zimę
wiosnę i lato różnią się znacznie?
Zygmunt Jan Prusiński

Nawet najmniejszy ptak
pomieści w sercu miłość
największą.
Ewa Maciejewska

… bo jeśli nie życie,
to co, kochać najbardziej…
Ewa Maciejewska

Chodź ze mną na spacer
może odnajdziemy ukryte metafory.
Zygmunt Jan Prusiński

W poszyciu włókien nad jeziorem
gdzie trzciny jak szable
przypominają mi dawnych rycerzy
w obronie miasta i zakochanych.
Zygmunt Jan Prusiński

Jeśli dotrzesz tam usłyszysz poniekąd
śpiew pękniętej kory z ciała sosny…
Zygmunt Jan Prusiński

Odpłynę zieloną nadzieją
w błękitu śpiew łabędzi,
bez ciebie.
Ewa Walentyna Maciejewska

Nie bój się blasku,
on nie oślepia –
rozświetla mroki…
Ewa Walentyna Maciejewska

Miłość prawdziwa –
róże i pistolety…
Ewa Walentyna Maciejewska

Dorastałem muzyką w domu
kiedy moi rodzice śpiewali razem przedwojenne walce.
Zygmunt Jan Prusiński

Chodź do mnie wierszu i zostań
poniekąd piszę codziennie
zwiastuje we mnie liryka głodu
ze źródeł pańskich w korzeniach.
Zygmunt Jan Prusiński

Nie jestem z gipsu jako pamiątka w poezji.
Zygmunt Jan Prusiński

Drzewa nasłuchują co do ciebie mówię
a ptaki z wybranych siedlisk podpatrują.
Zygmunt Jan Prusiński

W naturze człowieka jest coś płomiennego
jakbym skradł jeden promień słonecznej ścieżki.
Zygmunt Jan Prusiński

Układasz swoje dobre ręce
i w ten sposób zrastasz
na pamiątkę w kadrze obrazu.
Zygmunt Jan Prusiński

Miewam czas pozytywny
dotykam trwałe huby –
tam nikt się nie kłóci…
Zygmunt Jan Prusiński